σαρωτικός

-ή, -ό, Ν [σαρώνω]

1. αυτός που σαρώνει, που καθαρίζει

2. μτφ. α) καταστρεπτικός («σαρωτική θύελλα»)

β) καταλυτικός, αποφασιστικός, καίριος («σαρωτική νίκη»).